Blog
We trachtten
zoveel mogelijk te weten te komen over Friedreich Ataxie en zochten lotgenoten.
Nachten hebben we wakker gelegen en zitten zoeken. We voelden ons zo alleen…
In
tussentijd zagen we steeds meer opvallende symptomen bij Roeltje. We probeerden
elkaar zo rustig mogelijk te houden, maar we wisten dat de kans reëel was dat
ook hij de diagnose zou krijgen.
Op 28
december ’21 kreeg Roel een klinisch onderzoek in Leuven. Na het onderzoek ging
de neuroloog haar handen wassen. Haar blik in de spiegel sprak boekdelen. Hoe
voorzichtig dat ze het daarna verder aanbracht, dat ze voor de zekerheid toch
bloed wou afnemen…
Voor ons
was het toen heel duidelijk.
Roel heeft
het ook! F*CK FA… Waarom?! Dit kan toch niet…